“Dostlar Beni Hatırlasın”

yazı: Nilsu Kul

Aşık Veysel Kimdir

İki gün önce; 25 Ekim günü, ülkemiz tarihinin kıymetli isimlerinden olan Aşık Veysel’in doğum günüydü. Bize bıraktıkları, yazdıkları, söyledikleri kısacası her şeyiyle tarihimiz ve bugün için çok değerli bir isim. Bu size Aşık Veysel olmaktan, kendisinden bahsedeceğim. İyi okumalar dilerim.

Aşık Veysel Hayatı

Veysel Şatıroğlu, 25 Ekim 1984 tarihinde Sivas’ın Şarkışla ilçesinde Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Annesi Gülizar, babası “Karaca” lakaplı Ahmet isminde bir çiftçiydi. İlk önce, Aşık Veysel iki kız kardeşini çiçek hastalığından dolayı kaybetti. Sonrasında Aşık Veysel aynı hastalığına yakalandı, o da gözlerinden birini kaybetti. Ardından bir kaza geçirdi. Geçirdiği kaza sonucu diğer gözünü de kaybetti. Aşık Veysel, yaşadığı o kötü günleri kendisi şu cümlelerle anlatmış:

“Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeye gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kayarak düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe yakalanmıştım. Çiçek zorlu geldi. Sol gözüme çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de solun zorundan olacak perde indi. O gün bu gündür dünya başıma zindan.”

Babası, Aşık Veysel’e oyalanması amacıyla bir bağlama alır. Önce başkalarının eserlerini çalmaya başladı. Sonralarda 40 yaşlarına doğru ise kendi eserlerini çalarak devam etti. 

Akrabasının kızı Esma Hanım’la evlendi. Bundan sonra da hayatı maalesef iyi devam etmedi. Yeni doğan oğlunu kaybetti, peşine annesi ve babasını da kaybetti. Üzüntülerle dolu bir hayatı vardı aslında. Eşi, Aşık Veysel’i terk etti. İki aylık kız çocuğunu ozanın yanında bıraktı fakat kızı da yaşayamadı. Kızını da oğlu gibi kaybetti. 

Çocuklarının ölmesi ve eşinin bırakması ile birlikte memleketini terk eden sanatçı, arkadaşları ile birlikte başka bir köye yerleşir. O yıllarda Aşıklar Bayramı’nda yer almasıyla ve Atatürk için türkü söylemesiyle namı artarak yayılmaya başladı. Sonrasında Gülizar adlı bir kadınla evlenmiştir.

Aşık Veysel, 1971 yılında Nevşehir‘in Hacıbektaş ilçesinde son konserini verdi. 21 Mart 1973 günü doğduğu köy olan Sivrialan’da, şimdi adına müze olan evde hayata veda etti.

Edebi Hayatı ve Eserleri

1941-1946 yılları arasında köy enstitülerinde bağlama ve halk türküleri dersleri vermiştir. Şair ve Yazar Ahmet Kutsi Tecer‘in ilgisi ve gayretleri ile tüm Türkiye’ye tanıtılmıştır.

Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyleyaşadıklarından dolayı hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içedir. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de bulunmaktadır.

Şiirleri:

Deyişler (1944),

Sazımdan Sesler (1950),

Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimi kitaplarında toplandı.

Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.

İyi ki böylesine değerli bir isme sahibiz. İyi ki dünyadan bir Aşık Veysel geçti. Binlerce kez kendisine minnettarız. İyi ki doğdun Veysel Şatıroğlu! ”Dostlar Beni Hatırlasın” şiirinden dizelerle yazımı noktalamak istiyorum:

“Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın

Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın

Açar solar türlü çiçek
Kimler gülmüş kim gülecek
Murat yalan, ölüm gerçek
Dostlar beni hatırlasın

Gün ikindi akşam olur
Gör ki başa neler gelir
Veysel gider adı kalır
Dostlar beni hatırlasın.”

  Aşık Veysel Şatıroğlu